Selamlar
Bugün sizlere kapağıyla dikkatimi çeken Svevo’nun eseri Yaşlılık’tan bahsedeceğim biraz. Kapak tasarımı, -tıklayınca göreceksiniz- beni cezbetti ve hemen arka kapağını okumama sevk etti. Yoksa belki de Trieste’li yazarı es geçecektim.
Yaşlılık; Emilio’nun başlangıçta sadece gönlünü hoş ettiği, sıkıldığında kolaylıkla vazgeçebileceği Angiolina ile olan ilişkisini ve bu ilişkinin giderek nasıl takıntılı bir aşka dönüştüğünü anlatıyor. Angiolina da kendisiyle eğlenmek istediği bu adama kayıtsız şartsız bağlı gibi gözükse de ilerleyen sayfalarda öyle olmadığını görüyoruz.
Eğitildiği ve eğlence aracı olarak kullanıldığı düşünülen ama aslında binbir maske ile bir ondan bir buna koşan bir kızdır Angiolina. Güzelliğiyle ve teslim olmaz duruşuyla genç adamı alt üst eder. Emilio, fark etmeden güçlü kimliğini, yavaş yavaş zayıf , hastalıklı bir kimlikle değiş tokuş eder. İpleri tamamen sevgilinin eline veren Emilio, kız kardeşinin nasıl bir bunalımın içinde olduğunu dahi göremez. En yakın arkadaşı, hatta dostu Bali, ona gerçekleri izah etmeye çalışır, aslında Emilio da bu gerçekleri görür ama elinden bir şey gelmez…
Kitapta bir cümle beni çok etkiledi. Bu aslında birçok şeyi özetliyor:
Kitabı bir süre ilgiyle okudum. Benzer olaylar ve sözlerle devam ettiğini fark edince bu ilgim orta sayfalarda biraz dağıldı. Sonlara doğru heyecanım biraz daha arttı gerçi ama kitap beklentilerimin altında kaldı maalesef. 5 üzerinden 3 veriyorum.
Yani ille de okuyun demiyorum bu sefer. 🙂 Okursanız yorumlarınızı benimle paylaşmanızı isterim.
Sevgiler,
-L