Cümle Kapısı – Nazan Bekiroğlu

Timaş Yayınları

Eylül ayının ilk haftasını “Cümle Kapısı” ile kapatmak istiyorum. Nazan Bekiroğlu’nun “Lâ Sonsuzluk Hecesi” adlı kitaptan sonra okuduğum ikinci hârikulâde eseridir. Cehaletimi sert bir şekilde yüzüme vurup, ardından yanaklarımı tatlı tatlı okşayan, okunmasının elzem olduğunu düşündüğüm bir kitaptır. Okudukça öğreneceğinizi, ya da öğrenmeye niyetleneceğinizi ümit ediyorum. “Öğrenmeye niyetleneceğinizi”  diyorum çünkü kitabı okurken mevcut bilgilerinizin yetersiz olduğu gerçeğini kavrayabilirsiniz benim gibi.  Cümle Kapısı’nı anlamak, aslında nereden baksanız 25-30 kitabın okunmuş olmasına bağlıdır. Dolayısıyla kitabın büyük bir bölümünü oluşturun ‘Zindan Risalesi’ nde altını çizeceğiniz cümlelerin yerini  kitap isimleri alabilir. Ve de kelimeler tabii ki. Her ne kadar kendisi “kelimeyle değil, cümleyle düşündüğümü fark ettim ben.” dese bile, yok. Buna inanamam ben. Kelimeleri öyle ateşli ki, cümleler adeta yanıyor.

Kitabı, hocası Orhan Okay’a ithaf etmiş yazar. Orhan Okay… Ahmet Hamdi Tanpınar ve Mehmet Kaplan gibi isimlerin öğrencisi… Tam da bu kişiye ‘Gemilerin Geçtiği Umman‘ alt başlıklı, 35. sayfada kıskanılası, açık bir mektup olduğunu görüyor, dudak ısırıyorum. Tıpkı Bekiroğlu’nun öz-geçmişinde “HalideEdip ile doktor, Nigâr Hanım ile doçent” bilgisini edindiğimde dudak ısırdığım gibi. Dilerseniz uzun, bir o kadar da kısa olan bu metni http://www.nazanbekiroglu.org/2004/11/02/gemilerin-gectigi-umman/  adresinden de okuyabilirsiniz.

“Cümle Kapısı nedir?” dedim bin kez kitabı okurken. Biter bitmez sözlüğe baktım. “Yapılarda ana kapı” diyor TDK. Ne kadar manidar. Ne kadar kapsayıcı bir başlık dedim sonra milyon kez.

Sıkılmayacağınızın garantisini veremem ama farkına varacağınız çok şey olacak. Belki bir labirentte çıkış yolu arayacak, zindanda körebe oynayacak, belki de de yeni bulmacalar çözeceksiniz. Özellikle merak ettiğim kısım ise son sayfadaki gizi, giz olmaktan çıkaracak kişinin kim olacağı. Bilen, duyan, gören olursa, lütfen… : )

 

-Leyli